Od pewnego czasu można zaobserwować tendencję do „cytowania” dawnych wzorców architektonicznych. Świetnym przykładem jest tu architektura ogrodowa i pergole, które stają się coraz popularniejsze. Pergola, jako element dekoracji ogrodu, znana jest już od czasów średniowiecznych.
Pomiędzy dwoma rzędami podpór stawia się kratownicę, która tworzy długą, zacienioną aleję. Może przybierać najróżniejsze formy – od drewnianej aż po betonową, oraz kształty. Świetnym przykładem jest tu pergola wrocławska – sporych rozmiarów eliptyczna konstrukcja, umieszczona wokół sztucznego stawu. Pergole bardzo często stanowią podporę dla roślinności, co dodatkowo potęguje efekt zacienienia. Ich konstrukcja pozwala na montaż różnych form oświetlenia elektrycznego. Bardzo często stanowią też element innego obiektu budowlanego. Pergola od zawsze była uważana za element luksusowy, dlatego też używano ją do podkreślenia elitarnego charakteru różnych awangardowych budowli. Dziś konstrukcje tego typu przeżywają dosłowną drugą młodość. Wszystko za sprawą rozwoju dziedziny znanej jako architektura zieleni. W ogrodach przylegających do prywatnych posesji pergola bardzo często pełni funkcję „parawanu” ustawianego przy tarasie. Często jako jej uzupełnienie używane są markizy tarasowe i rolety zewnętrzne. Jednak niejednokrotnie, zwłaszcza w większych ogrodach, spotyka się pergole tworzące alejkę prowadzącą od furtki aż do samego domu.
Takie rozwiązanie nadaje ogrodowi bardzo specyficzny klimat, zwłaszcza jeśli takie przejście porasta gęsta roślinność pnąca.
